"ใครจะเชื่อว่าธุรกิจของผมช่วงนี้ทุกๆสาขาถึงกับทรุดพร้อมกัน ผมถึงกับแย่!!"
ช่วงเวลาที่ผมอ่อนแอ
และเวลาที่ผมล้มลง
สุดท้าย ก็มีแค่2มือผมเองเท่านั้นละ ที่จะพยุงตัวผมเองให้ผมลุกขึ้นยืนสู้. แบบสง่างามเหมือนหยั่งดั่งเดิมให้ได้
มีไม่กี่คนหรอก ที่จะมาถามผม ว่า ผมเหนื่อยมากไหม
มาถึงเวลานี้. เลยรู้ตัวเองดี.
ว่าชีวิต ต้องสู้ต่อไป ในสถานะการณ์เศรษฐกิจที่เป็นแบบนี้.
สู้นะ!! ไอ้จอนนี่ มึงยังมีอีกหลายสิบครอบครัว
ที่จะต้องพึ่งพามึงอยู่
มึงอย่าไปคิดอะไรบ้าๆพอ
เฮ้อ. ถอนลมหายใจ
หลังจากบอกอะไรกับตนเองไปพลางๆ
แล้วก็ยกมือพนมขึ้นหัวตัวเอง
สาธุ!! ขอให้เศรษฐกิจไทยกับมาเหมือนเดิมที